Als je deze regels leest, komt dat omdat dezelfde mensen die je net in de proloog hebt gelezen me hebben overtuigd. Hoewel ik er al zeven jaar over nadenk om dit boek te schrijven, deed de ervaring met de toepassing ervan me terug. Hoewel de methode eenvoudig en elegant is en buitengewoon gemakkelijk voor een normaal persoon, is het niet normaal om "normale" mensen te vinden. Ik ontdekte dat er onvermijdelijk een paradox in de vorm van een vloek verscheen: terwijl degenen die het als een simpele speelse activiteit beschouwden, zonder meer slaagden, hadden degenen die er echt om gaven allerlei moeilijkheden.
Dus toen de methode eenmaal was geprotocolleerd, concentreerde ik me op het uitzoeken wat er aan de kant van de mensen gebeurde en ik ontdekte onder andere nawerkingen die voortkwamen uit onjuiste concentratieoefeningen waaraan ze jarenlang werden onderworpen en die helemaal niet onschadelijk zijn. ze zijn ernstig en moeilijk te behandelen. Ik vond ook farmacologische behandelingen, evenals verschillende verslavingen, voedingstekorten en allerlei soorten trauma's die het proces verstoorden.
Het probleem was dat deze obstakels, in plaats van beperkter te worden, gevarieerder werden naarmate ik meer mensen bestudeerde, maar elke persoon is een wereld en werd ongenaakbaar.
In deze jaren heb ik mezelf beperkt om het individueel toe te passen, waarbij ik elke persoon in de gaten hield totdat ze ze deden, repareren, leren om ze te doen en ze zonder verder probleem kunnen herhalen, wat weinig tijd kost, maar het ongemak komt helemaal hier .
Dus toen ze me vroegen om dit boek te schrijven, overtuigden ze me door te zeggen dat er mensen zouden zijn "met weinig stof in hun ogen", een citaat dat me aansprak, en dat ze zouden steunen met hun getuigenis. Van mijn kant heb ik de methode met de grootst mogelijke precisie beschreven, zodat er geen ongemakken zijn om het te bereiken door het letterlijk te volgen. Daarnaast vertel ik de meest voorkomende obstakels die ik ben tegengekomen, zodat de lezer ze in gedachten kan houden en als dat het geval is, kan identificeren.
De jhāna's zijn de poorten van de verlichting en het is geen kwestie van de deur nog langer verborgen te houden, want er zijn mensen die niet in staat zijn een simpele sleutel te gebruiken om ze te openen. De methode is zo krachtig en elegant dat ik het niet kan laten om te bedenken dat het intrinsiek verbonden is met de menselijke natuur zelf en dat in andere tijden, verre tijden misschien, de sociale netwerken van die tijd deva's en mensen met elkaar verbond.
Als jij een van degenen bent met weinig stof in je ogen en je geeft erom, doe het dan rustig aan, lees het een paar keer langzaam en doe het. Als je uit de wereld stapt en erover nadenkt, zal je leven veranderen, net als voor Boeddha zelf.