Szósta księga Aṅguttara Nikāya, Zbiór Numerowanych Dyskursów Buddy, zbiera 649 sutt lub dyskursów, których tematyka prawie zawsze skupia się na grupach sześciu tematów.
I mówię prawie zawsze, ponieważ w tekstach sześciu elementów nie ma zbyt wielu tematów, tak wiele jest wymuszonych jak w przypadku rozdziału 11 zwanych triadami, ponieważ są właśnie tym, triadami. I cóż, skoro trzy plus trzy to sześć... wrzuca się dwie triady i mamy, podobno, sekstet gotowy do włączenia do Księgi Szóstek.
Ale zobaczymy też, że szóstka powstaje przez dodanie jednego do pięciu, albo dwóch do grupy czterech... W AN 6.29 mówi on cały czas o pięciu rzeczach i kończy dodając kolejną, by dopełnić szóstkę.
Chociaż książka ta również zawiera sutty do przeczytania, to poza końcowymi matikami zawartymi w ostatnich rozdziałach, jej treść pozostaje nieciekawa. Staje się coraz bardziej jasne, że Anguttara Nikaya opiera swoją popularność na swoich tradycyjnie fatalnych tłumaczeniach, które zmuszają czytelnika do wymyślania ekstrapolacji, aby pomóc mu pominąć zawiłe akapity, zapewniając tę nieokreśloną tajemniczą aureolę abstrakcji. W sekcji anegdotycznych sutt mamy AN 6.42 z Nāgitą. Buddha rantuje w niej przeciwko sławie i jej wadom, takim jak trudność z możliwością srania czy siusiania w spokoju, z pięciuset wyznawcami, którzy nie przestają podążać za tobą gdziekolwiek się udasz. Siódma księga Aṅguttara Nikāya, Zbiór Numerowanych Dyskursów Buddy, zbiera 1124 sutt lub dyskursów, których tematyka skupia się na grupach siedmiu tematów.
Książka ta zawiera sutty do czytania, długie sutty z ekspozycjami, niektóre z nich są interesujące. Książka ta pozbawiona jest fałszywych sutt.