Orta Elli olarak adlandırılan bu ikinci alt koleksiyon elli sutta içerir ve beş bölüme ayrılmıştır: Aile Reisleri Bölümü, Bhikkhuslar Bölümü, Çileciler Bölümü, Krallar Bölümü ve Brahmanlar Bölümü. 
Erken otobiyografiyi tamamlayan suttalar Prens Bodhi ile MN 85 ve Saṅgārava ile MN 100'dür. Toplamda Buddha'yı merkeze alan ve ona tarihsel bir bağlam kazandıran beş sutta vardır. Israrlı tekrarlar bunların önemini gösterir. 
Sahte tarafta, Buddha'nın fimozisli penisini ve kulaklarını temizleyebildiği çok uzun dilini göstermeye kararlı göründüğü MN 91 ve MN 92 suttaları öne çıkar. Tüm bunlar, görünüşe göre Gılgamış'a kadar uzanan bir efsane olan büyük adamın efsanevi 32 işaretine sahip olduğunu doğrulamak içindir. MN 95 bu konuda yine ısrarcıdır. 
Ayrıca MN 84 Madhurā'da Konuşma ve MN 94 Ghoṭamukha ile Konuşma'da, olay örgüsünün Buddha'nın parinibbāna'sından sonra belirsiz bir zamanda geçtiği, yabancıların oynadığı bir çift doğaçlama sutta'da nesli tükenmiş bir Buddha'yı Üstat olarak kabul etme ısrarı şaşırtıcıdır.