Deze tweede deelverzameling, De middelste vijftig genoemd, bevat vijftig sutta's en is verdeeld in vijf hoofdstukken: het hoofdstuk over familiehoofden, het hoofdstuk over Bhikkhus, het hoofdstuk over asceten, het hoofdstuk over koningen en het hoofdstuk over brahmanen. De vroege autobiografie wordt gecompleteerd door de sutta's MN 85 Met Prins Bodhi en MN 100 Met Saṅgārava. In totaal zijn er vijf sutta's die de Boeddha centraal stellen en historische context geven. De aanhoudende herhaling geeft hun belang aan.
Aan de valse kant vallen de sutta's MN 91 en MN 92 op, waarin de Boeddha vastbesloten lijkt zijn penis met phimosis te tonen en zijn zeer lange tong waarmee hij zijn oren kon schoonmaken. Dit alles om te bevestigen dat hij zogenaamd de legendarische 32 tekens van de grote man had, een mythe die blijkbaar teruggaat tot Gilgamesh. MN 95 hamert er opnieuw op. Ook verrassend in MN 84 Gesprek in Madhurā en MN 94 met Ghoṭamukha, is de aandrang om een uitgestorven Boeddha als Meester te nemen in een paar extemporane sutta's met vreemden in de hoofdrol, waar de plot zich afspeelt op een onbepaalde tijd na de parinibbāna van de Boeddha.